Orhan Veli, belediyenin kazdığı bir çukura düşer ve kafası hafif yaralanır. Önemli bir şeyi yoktur, kalkar yoluna devam eder. Tam 2 gün sonra öğlen vakitlerinde yemek yerken fenalık geçirir ve hastaneye kaldırılır. Beyinde damar çatlaması yaşanmıştır, ancak doktorlar bunu anlayamaz. Alkol zehirlenmesi tedavisi uygularlar... Aynı gün akşam 20:00 saatlerinde komaya girer. 23:20 sularında ise Cerrahpaşa Hastanesi'nde vefat eder... Lisede edebiyat hocası olan Ahmet Hamdi Tanpınar onu son saatlerinde ziyaret etmiştir, ölümünün ardından şunları söyler:
"Daha orta mektebin birinci sınıfında talebem olan Orhan'ı Cerrahpaşa Hastanesi'nde son defa oksijen çadırının altında yarı çıplak, güçlükle nefes alır ve o kadar güzel hayallerin yakaladığı dünyamızı yalnız akı görünen gözlerinden boşanırken gördüğüm günü hiçbir zaman unutamam. Şiirimize tatlı anlaşmazlığı ve lezzeti getiren zeka, kendisi olmaktan çıkmıştı."
Orhan Veli, akla gelebilecek her şeyin şiire konu edinebileceğini savunur ve benim de çok saygı duyduğum bir şairdir. Birçok şiirini beğenirim... Ancak en sevdiğim şiiri, kısa, yalın ve eşsiz güzellikte olan Gülümsüyorum şiiridir.
Sokakta giderken, kendi kendime
Gülümsediğimin farkına vardığım anlarda
İnsanların beni deli zannedeceğini düşünüp
Gülümsüyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder