6 Mayıs 2011 Cuma

Bu; içimdeki sıkıntının yazılı beyanatıdır.

Bu; içimdeki sıkıntının yazılı beyanatıdır.
Kimin eli kimin cebinde, elimin üstünde kimin eli var, hangi el hangi elden üstün derdine düşmek yerine niye elden ne gelir bunu düşünmüyoruz? Niye herkesin gözünü bu kadar hırs bürümüş? Neden insanların birbirine bu derece zarar verme isteği? Neden sadece mutluluğu arıyormuş gibi yapıp, mutlu olmak hariç her şeye sarkıyoruz? Neden her zaman başımız gövdemizden ağır geliyor da kalbimizin değil de beynimizin dikine gidiyoruz? Neden kimse durup düşünmüyor nerede hata yaptığını? Herkes bu kadar kirliyken, nasıl pür'i-pak bi hayat dileyebiliyor? Mutlu olabilecek bu kadar sebep varken neden belayı çağırıyoruz, sonra neden bundan yakınıyoruz? Neden bu kadar içten pazarlıklıyız, neden daha 20li yaşlarımızda bu bohemlere kapılıyoruz? Neden herkes "illa ki" mutsuz?

Kimsenin çok büyük dertleri olduğuna inanmıyorum. Çözülemeyecek, halledilemeyecek problem olmadığını düşünüyorum. Eğer biri herhangi bi sağlık sorunu haricinde bir konudan dolayı depresyona giriyorsa ve sebebi "mutsuzum"sa orda bi iş var. Orda bi dursun o. Hayatımız bizim elimizde, hayatımız tamamen bizim kontrolümüzde.
Aldığın margarin bozuksa bi daha o marketten alışveriş yapmazsın veya margarin yapmayı beceremiyorsan margarin yapmaktan vazgeçersin. Margarin yapmak konusunda ısrarcıysan da gider en iyi margarin ustasından, en güzel margarinin nasıl yapıldığını öğrenirsin. İlk margarin olmazsa, ikinci olur.  İkinci margarin olmazsa üçüncü margarin olur. Üçüncü margarin olmazsa, dördüncü marg....  Demek istediğim memnun olmadığımız insanları veya olayları olduğu yerde bırakıp gitme özgürlüğü bize ait. Ama o kişi veya olayı hayatımızdan çıkaramayacak kadar önemsiyorsak veya ihtiyaç duyuyorsak o kişi veya o olayla yaşamayı öğrenmek de bizim beceri sıırımızın ötesinde değil. Arası yok. Ya tam vardır bi kişi veya bi olay yada hiç yoktur. Ya onu en iyi şekilde muhafaza edersin yada kendini ondan muhafaza edersin. Bence bunu başarabilen kimse mutsuz olmamalı.

İnsanın önce kendisine saygısı olmalı,
İnsanın şuuru ilelebet açık olmalı.

3 yorum:

  1. bu yazının altına imzamı atarım.

    YanıtlaSil
  2. bu yazıyı ben yazsaydım kesin ''a.ına koyayım'' la biterdi. o tarz bi yazı olmuş :D

    YanıtlaSil
  3. yazının altında imza toplıcam evet iyi fikir :D koy tezek sen koymazsan ben koymazsam biz koymazsak nasıl çıkar kararnlıklar aydınlığa?

    YanıtlaSil