4 Şubat 2012 Cumartesi

Ohne Dich

Lise terk Almancamla bile, belki de beni en çok etkileyen parçadır; Ohne Dich.

Bir metal grubu olayın içine hüzün kattı mı tam katar, çünkü zaten metal müzik bir felsefe taşır ( tek amacı popülerlik olan ergen gruplarından bahsetmiyorum, onlar hariç tabii ki), ne tür olursa olsun metal müzik yapanların yaptığı hüzünlü parçalar, hedefini tabiri caizse 12'den vurur.

Pink floyd; Comfortably Numb ya da  Wish You Were Here'ı yaptığında olsun ya da Dream Theater; Images and Words albümünü çıkardığında ( özellikle Wait for Sleep) , ya da Dark Tranquillity; Auctioned'ı yaptığında, hüzünü bir araç olarak kullanmadılar, onlar bu şarkıları hüzünlü, duygulu olsun diye yapmadılar, onlar kendi düşüncelerindeki hüzünü, duygularını nota nota, söz söz şarkılarına işlediler.

Sonuç olarak dinleyicileri parçaların sözlerinde kendi tecrübelerini aradılar, şarkıyı benimsediler.

İngilizcemizin yettiği kadar ingilizce şarkıları anladık, hissettik de, sevdik bu parçaları, şu Almanca çok kaba, çok rererö dil deyip, Ohne Dich de duyguyu hissedince ise bu adamların müziğin evrenselliğinin kanıtlarından biri olduğunu düşündüm.

Verilmek istenen duygu, müziğin en temel öğelerinden biridir, duygunuzun üzerine müzik yaparsanız pek kişi tarafından kabul görmese de gerçek bir efsane olabilirsiniz, ancak popüler bir altyapının üzerine biraz duygulu söz yazayım derseniz, kendini her albümde tekrarlayan bir celebrity olursunuz.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder