Bilmiyorum. Biraz da sosyal medyadan bahsetmek istiyorum aslında. Çünkü bu hayatımızın bir gerçeği, bunu reddedemeyiz hiçbir şekilde, bunu böyle kabul etmemiz lazım. Her an herkesle rahatça haberleşme şansımız varken bu rahatlık mı batıyor bize? Eskiden insanlar anlaşırdı ve hiç şaşmadan dedikleri yerde olurlardı. Eğer olamayacaklarsa da biri ile haber gönderirlerdi ki bu da çok istinai bir durum olursa eğer. Ama şu an her daim birine ulaşma şansımız varken bile bir çağrı atmak ya da mesaj atmak zor geliyor. Zor gelmek mi, yoksa değer meselesi mi, önemsememek mi bilmiyorum. O kadar sinirleniyorum ki yazamıyorum bile. Şimdi ölsem arkamdan ağlar insanlar. Gerçekten mi? Ağlar işte bu. Hiç ağlamayın gerek yok, iyi biri de değilim, neden ağlıyorsunuz gerek yok. Ölüm saygıyı hak eder çünkü, yalan göz yaşlarını değil.
Belki de çok fazla sinirleniyorum fazla önemsiyorum bu haber etme meselesini farkındayım ama işi düşen insan nasıl hemen ulaşıyor bu da var... İnsanları bir hareketle yargılamak istemem haksızlık olur, özellikle sevdiğin bir insan ise.İnsan sevdiğine daha çok kızmaz mı zaten? Sözüm birine değil binine şuan,gerçekten rahat mı batıyor?
hüsam nie kafayı yiyosun.
YanıtlaSil