Hobi

Hobi'yi tarif etmek gerektiğinde karşımıza çıkan sonuçlar bunlar; "insana yaşadığını hissettiren şeyler", "boş zamanların vazgeçilmez uğraşları", "günlük hayatın cilaları", "deşarj olmak için yapılan şeyler", "gönüllü meşguliyet".

Hakikaten hepsinde bir doğruluk payı var. Her insan kendi ilgi ve merakı çerçevesinde bir takım hobilere sahip olmalı. Kimi insan edebiyata ilgilidir kitap okur, kimisi fotoğrafa ilgilidir fotoğraf çeker vs. Bu işin sonu yok. Biri için "iş" kabul edilen bir şey, diğeri için de "hobi" olabilir, buna da şüphe yok.

Hobilerin, renkler ve zevkler gibi göreceli, kişiye ve onun ilgi duyduğu, yaparken zevk duyduğu şeyler olduğu su götürmez bir gerçek. Ancak biz, bizden tamamiyle farklı bir ortamda, tamamen farklı şekilde yetişmiş başka bir insanın hobisine hangi hakla salakça diyebiliriz ki? Diyemeyiz değil mi? Dememeliyiz.

Fotoğrafta görüldüğü üzere adam ilgi duyduğu bir konuyu genişletmiş ve fotoğrafçılık eklemiş. Uğraş verdiği şeyden zevk aldığı belli. Ancak size bu fotoğrafın paylaşıldığı, adını vermeye gerek görmediğim bir facebook grubunda, fotoğraf ile alakalı birkaç yorumu sunacağım:

"Profesyonel işsiz."
"Bence bu adamın psikolojik sorunları var."
"Aklından sorunu var."
"Rahatsız bu rahatsız, kesin rahatsız."
"Mal bu herif, bu malzemelere o kadar para vermem."
"Akraba evliliği."
"Mal herifin verdiği paraya yazık."
"Rahatsızlık böyle bir şey..."

Hayatının büyük bir kısmını Facebook, Twitter gibi sitelerde geçiren bir kesim için bu yorumlar çok da çelişkili değil. Onlar bu... Ve bu şekilde düşünüyorlar. Onlar hep vardı, hala varlar ve hep olacaklar. Onlar oturdukları yerden, at gözlükleriyle herkesi değerlendirip, eleştirecekler. Tarih boyu varlardı, hep var olacaklar...